Her kahve aynı tadı taşımaz... Nerede içiyorsan, kiminle içiyorsan ona göre değişir...
Sahilde oturduğun rüzgarlı bir sonbahar günü, en sevdiğin dostun ağlarken içtiğin kahvenin tadı kederlidir... Kahve telvesine yüreğinin acısı karışır.
Bir pazar öğle sonrası annenin 'hadi bir kahve yap da içelim' dediği kahve huzurludur... Köpükler annenin göz bebeklerine yansır... Dudağının kıyısında kalan küçük bir gülümsemedir...
Bir gece vakti zil zurna sarhoş birinin içtiği kahve düşülen kuyudan çıkma cabasıdır... Koyu kıvamlı kahverengi bir ipe tutunur çıkarsın... çıktığın an uyuyakalırsın...sonu ferahlıktır! ! !
Tek başına gece vakti balkonda içtiğin kahve yalnızlıktır...Acıdır tadı... Ama garip de bir keyfi, lezzeti vardır...
Dostlarla içilen kahve neşedir... Kahkahalar köpüklerin üzerinde yüzer...
Öyle ise sizleri sevgiyle pişirilen bir kahve içmeye davet ediyorum.
Dostlukla yudumlayacağımız bir kahve molası vermeye ne dersiniz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder